วันพุธที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ตอนที่ 18-19

ตอนที่ 18: My Worst Day...



    ไม่ได้อัพมานาน แบบว่าภารกิจรัดตัวจริงจัง ต้องขออภัยแฟนคลับที่มีจำนวนอยู่น้อยนิด เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า....
    วันนี้เป็นวันหยุดของผมครับ วันหยุดสำหรับคนทำงานโรงแรมมันมีค่ามากนะครับ เนื่องจากอาทิตย์นึงจะหยุดได้แค่วันเดียวครับ แต่วันหยุดวันนี้มันเหมือนเป็นวันวินาศสันตโร โอ้โหเฮะสำหรับผมมาก  เนื่องจากวันนี้ที่แผนกนัดประชุมทีมประจำเดือนครับ  ช่วงบ่ายผมเลยต้องเข้าที่ทำงานไปประชุมทั้งๆที่เป็นวันหยุดครับ ซึ่งก็ไม่ได้ซีเครียดอะไรเพราะถือว่าเป็นหน้าที่ครับ แต่เรื่องมันเกิดขึ้นดังนี้ครับ....
    - ตอนเช้าผมไปซักผ้าที่ตู้หยอดเหรียญครับ ใช้เวลาซัก 48 นาทีครับ
    - ผมใช้เวลา 48 นาทีนั้นเอารถไปล้างครับ ซึ่งใช้เวลา 30 นาที
    - ระหว่างรอรถผมไปทานอาหารเช้าเพื่อรอเวลาครับ
    - ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน ผมจะใช้เวลาแค่ 48 นาที ในการ ซักผ้า+ล้างรถ+ทานอาหารเช้าครับ
    - ผมทานข้าวเช้าเสร็จครับ
    - ผมไปเอารถที่ล้างเสร็จเรียบร้อยภายใน 30 นาทีครับ
    - ผมเดินชิวเล่นระหว่างราผ้าอีก 10 นาที แล้วมองไปถึงแผนข้างหน้าว่าตากผ้าเสร็จจะไปห้องสมุดครับ...
    - ผมเดินไปเอาผ้าที่ตู้ครับ
    - ผมพบว่าตู้ผมมีคนมาเปิดฝาทิ้งไว้ครับ
    - ผ้ายังคงอยู่ในตู้แบบชุ่มน้ำ เครื่องหยุดทำงาน และเลขบนหน้าจอค้างไว้อีก 44 นาทีครับ
    - ผมคาดว่าคงมีคนจะมาซักแล้วเปิดดูตู้ผมโดยไม่รู้ว่ามันมีผ้าอยู่แล้วครับ
    - คนๆนั้นพอเห็นว่าอ้าว มีผ้านี่อยู่แล้วนี่นา เค้าเลยเดินไปใช้เครื่องอื่นครับ
    - แต่"อีห่า"นั่นมันไม่ปิดฝาเครื่องให้ผมครับ!!!
    - ผมต้องรอเพิ่มอีก 44 นาทีครับ...
    - ผมไปห้องสมุดช้ากว่าแผนที่ตั้งไว้ครับ...
    - ผมไปห้องสมุดได้แค่ 2 ชั่วโมง จากปกติ 4 ชัวโมงเพราะตอนบ่ายมีประชุมครับ
    - ถึงเวลาประชุมผมก็ไปที่ทำงานครับ
    - พอไปถึง เมเนเจอร์บอกว่า "วันนี้ยกเลิกการประชุม ให้เลื่อนไปก่อน" ด้วยสีหน้าเรียบเฉย...
    - ทำไมไม่โทรมาบอกก่อนวะครับฟระเฮ้ย!!!
    - ผมขับรถกลับแบบเซ็งๆ
    - ฝนกระหน่ำตกหนักตอนผมขับรถกลับแบบเห็นข้างหน้าแค่ 5 เมตรครับ
    - ผมเพิ่งล้างรถไปตอนเช้าครับ
    - รถผมเปียกหมดเลครับ
    - ตอนลงจากรถตัวผมก็เปียกครับ
    - ตอนขึ้นห้องไปก็พบว่าไฟดับครับ
    - ผมเปิดประตูไปดูที่ระเบียง ผ้าที่ตากไว้ก็เปียกหมดเลยครับ เพราะฝนสาดแรงมาก
    - ผมเพิ่งซักผ้าไปตอนเช้าครับ
    - ผมเดินเข้าห้องน้ำครับ
    - ผมนั่งลงกับพื้นครับ
    - ผมเปิดฝักบัวให้รดน้ำใส่ตัวทั้งๆที่ใส่เสื้อผ้าอยู่ครับ (เสียดายตอนนั้นไม่ได้เปิดเพลงแทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจคลอไปด้วย)
      ทำไมไม่แผ่นดินไหวแล้วสูบกูลงไปให้มันจบๆไปเลยวะไอเห็ดสด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ป.ล.เรื่องยังไม่จบแค่นั้น วันต่อมาตารางผมต้องเข้างานตอนดึกครับ วันนั้นวางแผนไว้ว่าจะไปออกกำลังกายตอนเช้า ตอนแบ่ายอ่านหนังสือชิวๆที่ห้องสมุด ตอนเย็นไปเรียน ตอนดึกไปทำงาน ขณะนั้น 08.30 น. ผมเตรียมปั่นจักรยานไปออกกำลังกายที่สนาม พี่ที่ทำงานโทรมาว่า "เฮ้ยก้อง พอดีตารางเปลี่ยน วันนี้แกเข้างาน 08.00 น. นะ".... เข้างาน08.00 น. โทรมาบอกผมตอน 08.30 น..... คงไปทันหรอก สัด!
แผนผมพังทลาย รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าขับรถเหยียบมิดด้ามไปทำงาน แล้วต้องทำเรื่องขอเปลี่ยนตารางงานเป็น 09.00-18.00 น. แทน และแน่นอน ไม่มีเวลาอ่านหนังสือเพราะงานยุ่งทั้งวันและไม่ทันได้เตรียมหนังสืออะไรทั้งนั้นเพราะต้องรีบมาทำงาน และเย็นวันนั้นไปสอบที่โรงเรียนก็สอบตกครับ.....

ตอนที่ 19: เจออะไร ในข้างทาง

    ผมปั่นจักรยานมาได้ 2 เดือนแล้วครับ ปั่นไปทำงานไปกลับทุกวันวันละเกือบ 10 กิโลเมตร  ปั่นไปห้องสมุด  ปั่นไปสนามกีฬา  ปั่นไปตลาด จนแทบจะไม่ได้ใช้รถยนต์เลยครับ จากเดือนแรกเสียค่าน้ำมันกับแก๊สไปเกือบ 2,000 บาท ไม่รวมค่าจอดรถและความเซ็งตอนหาที่จอดไม่ได้และรถติดด้วยครับ  ที่ซื้อคันนี้เพราะล้อมันใหญ่มาก เวลาปั่นแล้วเร็ว สะใจ ไม่เหมือนจักรยานญี่ปุ่นแบบล้อเล็กที่ต้องซอยถี่ได้อีก และก็ไม่ซื้อแบบพวกฟิกเกียร์เพราะมันแพงฮะ ไม่มีบังโคลนกันน้ำกระเซ็นอีก ยิ่งตอนนี้ช่วงหน้าฝนด้วย

เธอชื่อน้อง"โซระ"(สีฟ้า)  ส่วนผมคนขี่ชื่อ"อาโออิ"ครับ
 
 ภาพมุมมองบุคคลที่ 1 ตอนขี่โซระ แบบในเกมคอมครับ
 


     การขี่จักรยานก็สะดวกไปอีกแบบนะฮะ เอาจริงๆถ้าขี่ในตัวเมืองผมว่าคล่องตัวกว่ารถยนต์เยอะเลย  เพราะไม่ต้องกังวลาเรื่องที่จอด ไม่ต้องยูเทิร์นไกลเพราะทาง one-way แบบรถยนต์ เวลาเราจะสวนเลนก็แอ๊บเนียนเป็นคนเดินข้ามถนนจูงจักรยานไป อยากแวะจอดร้านไหนก็จอดได้ ติดไฟแดงก็แซงไปหน้าสุดเหมือนมอไซส์ เวลาเจอด่านก็ไม่ต้องกลัวโดนเรียกเรื่องไม่สวมหมวกกันน็อคไบบมอไซส์ ที่สำคัญสุขภาพร่างกายเข็งเรง เอาเป็นว่าตอนนี้เพื่อนๆที่โรงเรียนทักว่าผมผอมลงไปเยอะ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะขี่จักรยานหรือเพราะไม่ค่อยมีตังค์ซื้อข้าวกินนะฮะ  อ้อ อีกเรื่องที่ผมชอบมากจากการขี่จักรยานก็คงเป้นเรื่องที่ทำให้ผมได้สังเกตเห็นสิ่งรอบกายได้ชัดเจนมากกว่าการขับรถครับ  อย่างเช่น...

เห็นเด็กน้อยใส่ชุดพื้นเมืองมาทำบุญกันที่วัดในวันศุกร์
 
เห็นคนรีบร้อนจอดรถเสียบกุญแจทิ้งไว้ (แน่นอนครับ ผมจอดโซระทิ้งไว้แล้วขับรถคันนี้หนีออกไปทันที)

เห็นโฆษณาแปลกๆ ("อั้ม"ไหนวะสาดดด กุไม่รุจัก)

1 ความคิดเห็น:

  1. 5555555555

    ยังคงความระทมว์ไว้ได้เหมือนเดิมนะ

    เย้ๆๆ อยากอ่านอีกๆๆๆ

    ตอบลบ